آخرین مطالب سایت
رفتاردرمانی دیالکتیکی چیست؟
رفتار درمانی دیالکتیکی نوعی رفتاردرمانی شناختی است در سال‌های پایانی دهه‌ی هشتاد میلادی توسط «مارشا لینهان» (Marsha M. Linehan)،
با هدف کمک به درمان بهتر( اختلال شخصیت مرزی) معرفی و گسترش داده شد.
درطول این سال‌ها از رفتار درمانی دیالکتیکی برایدرمان
انواع مختلف بیماری‌ها و اختلالات روانشناختی استفاده شده است
در این مقاله شما را با ویژگی‌های رفتار درمانی دیالکتیکی، رفتار درمانی دیالکتیکی انفرادی و گروهی
و همچنین ۴ مهارت مهم که در رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی یاد می‌گیریم
آشنا خواهیم کرد؟
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) نوعی روان درمانی بر پایه ی رویکردهای شناختی-رفتاری است که بر ابعاد روانشناختی درمان تمرکزدارد این رویکرد بر مبنای نظریه‌ای‌ست که می‌گوید:
برخی انسان‌ها نسبت به برخی موقعیت‌های احساسی، واکنش‌های شدید‌تر و خارج‌از قاعده نشان می‌دهند؛
به‌ویژه در روابط عاشقانه، خانوادگی و دوستانه. برمبنای نظریه‌ی DBT
برخی افراد در موقعیت‌های این چنینیبسیار سریع‌تر از افراد عادی برانگیخته می‌شوند،
در نتیجه محرک‌های احساسی بیشتری در آنها فعال می‌شود
و به زمان خیلی بیشتریبرای بازگشت به حالت عادی نیاز دارند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دچار تغییرات شدید
احساسی می‌شوند، معمولا دنیا را سیاه و سفید می‌بینند و به‌نظر می‌رسد
همیشه درحال گذر از بحرانی به بحران دیگر هستند. معمولاعده‌ی کمی ممکن است
چنین واکنش‌هایی را درک کنند، بنابراین آنها پشتوانه‌ای
برای کنار‌آمدن با این تغییرات ناگهانی و هجوم شدیداحساسات ندارند. DBT
روشی است که مهارت‌هایی را به افراد می‌آموزد که به آنها برای کنار‌آمدن با چنین موقعیت‌هایی کمک می‌کند.